Powiatowy Dom Pomocy Społecznej
Siedziba Powiatowego Domu Pomocy Społecznej znajduje się w niewielkiej miejscowości Pogórze, bezpośrednio graniczącej z miastem Skoczów w powiecie cieszyńskim. Po raz pierwszy wieś o nazwie Pogorsz została wymieniona w dokumencie biskupa wrocławskiego z 1305 roku. Przez następne stulecia wieś ta zmieniała właścicieli, a pierwsze dokumenty dotyczące jej sprzedaży pochodzą z 1416 roku.
Historia Domu, jak i historia samego Pogórza, ściśle związana jest z dziejami rodziny Stonawskich, ówczesnych właścicieli wsi. Jan Stonawski nabył bowiem tę wioskę w 1860 roku od Jana Antoniego z Białej. Za czasów gospodarowania rodziny Stonawskich, Pogórz był wzorowym majątkiem, który opierał się przede wszystkim na nowoczesnej wówczas gospodarce rolnej, leśnej oraz rybackiej. Rodzina Stonawskich opuściła swoją posiadłość w czasie drugiej wojny światowej i osiedliła w Austrii. Potomkowie dawnych właścicieli Pogórza mieszkają tam po dzień dzisiejszy.
W 1945 roku majątek rodziny, zgodnie z obowiązującym prawem, został upaństwowiony oraz rozparcelowany. Nieruchomości przejęło Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej z przeznaczeniem na zakład dla osób upośledzonych umysłowo oraz chorych psychicznie. Wówczas rozpoczęto intensywne prace, które miały przystosować zabytkowe budowle do nowej funkcji.
Państwowy Zakład Specjalny dla Umysłowo Upośledzonych Kobiet w Pogórzu otwarto w dniu 15 października 1961 roku. Należy jednak podkreślić, iż już końcem 1960 roku do Pogórza zaczęły przyjeżdżać pierwsze pensjonariuszki. Początkowo placówka dysponowała 50 miejscami przeznaczonymi dla podopiecznych, którymi opiekowały się przede wszystkim pielęgniarki oraz kilku pracowników administracji. Z uwagi na stale wzrastające potrzeby na tego rodzaju opiekę stacjonarną, podjęto decyzję o rozbudowie placówki. Rozpoczęto budowę nowego pawilonu z przeznaczeniem na 150 miejsc. W ramach tej inwestycji wzniesiono również budynek mieszkalny przeznaczony dla personelu zatrudnionego w Zakładzie. Nowopowstałe budynki oddane zostały do użytkowania w 1966 roku. Wówczas opieką objęto łącznie 200 pacjentek. Wraz z dniem 1 stycznia 1966 roku placówka została także przemianowana na Państwowy Dom Specjalny dla Umysłowo Upośledzonych Niezdolnych do Pracy w Pogórzu. Struktura organizacyjna placówki oparta była na pracy w czterech oddziałach, które wzorowane były na typowych oddziałach szpitalnych. Oddziałami tymi kierowały pielęgniarki przełożone oraz podległe im pielęgniarki. Pokoje mieszkalne zamieszkiwało od 5 – 10 pensjonariuszek. Mieszkanki miały ograniczone prawo do poruszania się po terenie placówki, ponieważ oddziały miały charakter zamknięty. W 1969 roku placówce przebywało wówczas 210 kobiet.
Od 1 lutego 1969 roku zmieniła również swój profil, co znalazło odzwierciedlenie w nazwie – Państwowy Dom Specjalny dla Umysłowo Upośledzonych Zdolnych do Pracy w Pogórzu . W wyniku kolejnej restrukturyzacji placówka przemianowana została wraz z dniem 1 stycznia 1973 roku na Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych , która następnie od 1 lutego 1991 roku przyjęła nazwę Dom Pomocy Społecznej.
W 1996 roku podjęto decyzję o rozbudowie i modernizacji Domu Pomocy Społecznej w Pogórzu zgodnie z opracowanym programem naprawczym. W latach 1996 – 2000 dokonano zasadniczych prac remontowo-budowlanych obiektów mieszkalnych. Zmodernizowano pawilon główny „A”, dobudowując do niego pawilon „B” oraz wybudowano budynek „CD”, przeznaczony na działalność terapeutyczno - rehabilitacyjną. Po reformie samorządowej i podziale zadań z zakresu pomocy społecznej, z dniem 1 stycznia 1999 roku przyjął ostateczną nazwę Powiatowy Dom Pomocy Społecznej.
W latach 2005-2009 kontynuowano realizację zadań remontowych związanych przystosowaniem placówki do standardu świadczonych usług zgodnie z rozporządzeniem MPiPS. Głownie dotyczyły one zmiany funkcji budynku „dwór” z mieszkalnej na administracyjną, adaptacją pomieszczeń na pokoje mieszkalne oraz zmniejszeniem liczby mieszkańców. Aktualnie Dom zamieszkuje 152 mieszkanki z niepełnosprawnością intelektualną.
